3D Periode 1

Met dit vak had ik deze periode de minste moeite. We moesten tien objecten kiezen die we interessant vonden, en daar alle interessante eigenschappen van noteren. Daarbij moesten we onder meer kijken naar vorm, kleur, hoe het object aanvoelt, wat de functie is enz. Daarna werd het tiental objecten teruggebracht naar drie, de objecten die de meest interessante eigenschappen hadden.

Van elk van die drie objecten moesten dan uiteindelijk drie nieuwe objecten ontstaan die alle interessante eigenschappen van de bestaande objecten hadden.

Ik had bijvoorbeeld als een van de objecten een zachte rubberen bal gekozen met allemaal friemens eraan. Als eigenschappen had ik bijvoorbeeld de felle, opvallende kleur, de friemels, de zachtheid, en nog wat eigenschappen. Als nieuw object heb ik daar een kussen van gemaakt. Ik had een opblaasbaar kussen gekocht, en die half gevuld met water. Daarna heb ik zelf een sloop gemaakt, en die geel geverfd, waarna ik er ongeveer 500 kleine friemels van satijnkoord aan gemaakt had. Het kostte me veel werk, maar het eindresultaat was best goed.

Ik had veel lol in deze opdracht, en ik was best tevreden over de mijn uiteindelijke resultaten. Alleen was mijn proces hierbij dus ook niet helemaal vloeiend verlopen, dus voornamelijk daardoor had ik nog maar net een voldoende.

Maar toch ben ik aardig tevreden, omdat ik de opdracht begreep en lekker aan de slag kon.

Serieel Beeld periode 1

De eerste les van serieel beeld moesten we een serie foto's maken. We moesten een wandeling maken van 12 minuten, en daar de omgeving waarnemen. Uiteindelijk moesten we een stuk of dertig foto's maken. Van die dertig foto's moesten we er zes uit kiezen die we het interessants vonden, en daar een thema bij kiezen. Van daaruit gingen we verder.

Ik had erge moeite de opdracht te begrijpen. Ik had ook de eerste twee lessen gemist, omdat ik wat moelijk op gang kwam de eerste paar weken van het jaar.

Eerst had ik als thema dichtbij gekozen, maar ik had het heel letterlijk genomen, en allemaal foto's gemaakt van dichtbij iets. Toen heb ik dat thema laten vallen en een ander gekozen; dieren als object. Daar kon ik wel wat meer mee. Ik heb toen dingen verzameld over hoe de machtsverhouding is tussen dier en mens nu, en vroeger.

Ik kwam toen ook uit op dieren als object, omdat dieren nu steeds meer 'gebruikt' worden als een object, een accessoire. Kleine hondjes bijvoorbeeld die gedragen worden, op de arm of in hondentassen, die worden aangekleed en waar feestjes voor worden gehouden.

Ik ben dat toen ook om gaan draaien, en de mens als object gaan gebruiken. Ik ben daarna veel gaan werken met vloeibaar rubber, omdat dat toch wat uitziet als menselijke huid als het droog is. Ik had bijvoorbeeld een 'mensenhuid' tasje gemaakt, en een been aan een oorbel. Maar dat zag er toch niet heel realistisch uit, dus ik heb toen geprobeerd het wat echter te doen lijken door tenen als oorbel te gebruiken. Zo had ik nog een paar menselijke accessoires gemaakt, en mijn huisdieren 'aangekleed' met deze accessoires, maar sommige dingen waren toch wat clichématig.

Uiteindelijk had ik gewoon moeite met de opdracht begrijpen, wat mede kwam door een wat tragere start.

Hopelijk gaat het de volgende periode wat vloeiender.

Musea Antwerpen

In de introductie week zijn we met alle propedeusestudenten naar Antwerpen afgereisd om daar twee musea te bezoeken. Het eerste museum dat we bezochten was het Koninklijk museum voor schone kunsten.
Het was een ontzettend mooi gebouw. Erg groot en indrukwekkend, was al van veraf te zien. Toen we naar binnen liepen, kwamen we al in een waanzinnig grote, en vooral mooie hal, waar ontezettend grote schilderijen aan de muren hingen. Je kon een verdieping hoger op een balkon staan waar je ze van dichterbij kon bekijken, aangezien ze vrij hoog hingen.
In het museum was heel veel oude kunst te bewonderen. Er hingen werkelijk ontzettend veel prachtige dingen. Te veel om in één keer te bekijken. Je moet er eigenlijk ook een paar keer geweest zijn, want er komen ontzettend veel indrukken op je af. En als je een paar gangen doorgelopen hebt, kan het als zijn dat je al vol zit.
Over het algemeen heb ik niet erg veel met oude kunsten. Voor mij lijken portretten van een paar honderd jaar geleden niet veel te zeggen. Wat je ziet is vaak ook wat het is. Je hoeft er vaak niet over na te denken wat het zou kunnen zijn. Het is een portret. En van portretten zijn er zo veel. Het lijkt heel gewoon, minder uniek. Maar aan de andere kant, als ik daar voor zo'n gigantosch schilderij sta, denk ik soms weer het tegeovergestelde. Dan wil ik van alles weten. En vraag ik me ook een heleboel dingen af. En zie je dat toch ieder schilderij iets unieks heeft. Toch, zijn er dan maar een klein aantal werken dat echt mijn aandacht trekt. Zo was ik bijvoorbeeld erg onder de indruk van het bronzen beeld 'Madame Récamier' van René Magritte. Te zien is een doodskist die op een sofa 'poseert'. Het beeld parafraseert het beroemde portret van Juliette Récamier, door Jacques Louis David.

's Middags zijn we doorgereden naar een plaatsje net buiten Antwerpen, waar we de Verbeke Foundation bezochten. Al op de parkeerplaats hing er een rare sfeer. Je moest door een soort container naar binnen lopen. Daar had je al meteen een kunstwerk bij de balie staan waar ik stiekem een beetje onpasselijk van werd. Het was iets dat redelijk onverklaarbaar was. Het had iets menselijks, maar ook iets dierlijks. Maar ik vond het er naar uit zien, en heb bewust het bijbehorende bordje niet gelezen, omdat ik niet wilde weten wat het was. Als je verder doorliep, zag je een stellage staan, waar allemaal kisten aanzaten, die heftig door elkaar gerammeld werden. Ik kon niet goed plaatsen wat het inhield, maar het zag er wel erg interessant uit. Toen ik doorliep, zag ik een varkensskelet van ijzerdraad, maar het had echte varkenspoten en gezicht, of neus. Weet het niet meer zeker, heb me vrij snel weer omgedraaid. Toen ik weer verder doorliep, kwam ik in een ruimte waar je wat kon drinken. Ben daar gaan zitten met een klasgenootje. Vanaf mijn stoel kon ik wat verderop in de ruimte werken zien, die eruit zagen als opgezette kippen. We liepen wat dichterbij, en toen bleek dat het kippen waren met een soort van hagedissenhoofd. En andersom was het ook, een soort van hagedis met een kippenkop. Om eerlijk te zijn, vond ik het vreselijk. Ik vond het idee bijvoorbeeld wel heel gaaf, maar dat het met echte dieren gedaan werd, ging mij toch te ver. Ik werd er heel onpasselijk van, en durfde eigenlijk niet meer verder te kijken in het museum, omdat ik bang was dat iets zou tegenkomen dat nog veel erger zou zijn. Ik hoorde namelijk ook dat er een koe zou hebben gelegen die al jaren dood zou zijn. Dus ik durfde bijna geen stap meer te zetten. En dat vond ik heel jammer eigenlijk, want er waren wel een paar dingen die ik heel interessant vond. Maar doordat ik al zo geschokeerd was, kon ik daar helemaal niet meer van genieten. Toch ben ik een stukje verder gelopen, en nog wat leuke dingen gezien. Ik zou het wel uit willen leggen, maar dat heb ik al geprobeerd bij sommige mensen, en die konden er zich geen enkele voorstelling van maken. Dus ik probeer het maar niet meer. Maar er waren ieder geval allemaal soorten uitvindingen. Ik weet niet waar ze voor dienden (als ze al een specifieke functie hadden), maar ze hadden allemaal hele gave effecten.
Ondanks toch een paar interessante dingen gezien te hebben, weet ik vrij zeker dat ik daar nooit meer naar toe ga.