In de introductie week zijn we met alle propedeusestudenten naar Antwerpen afgereisd om daar twee musea te bezoeken. Het eerste museum dat we bezochten was het Koninklijk museum voor schone kunsten.
Het was een ontzettend mooi gebouw. Erg groot en indrukwekkend, was al van veraf te zien. Toen we naar binnen liepen, kwamen we al in een waanzinnig grote, en vooral mooie hal, waar ontezettend grote schilderijen aan de muren hingen. Je kon een verdieping hoger op een balkon staan waar je ze van dichterbij kon bekijken, aangezien ze vrij hoog hingen.
In het museum was heel veel oude kunst te bewonderen. Er hingen werkelijk ontzettend veel prachtige dingen. Te veel om in één keer te bekijken. Je moet er eigenlijk ook een paar keer geweest zijn, want er komen ontzettend veel indrukken op je af. En als je een paar gangen doorgelopen hebt, kan het als zijn dat je al vol zit.
Over het algemeen heb ik niet erg veel met oude kunsten. Voor mij lijken portretten van een paar honderd jaar geleden niet veel te zeggen. Wat je ziet is vaak ook wat het is. Je hoeft er vaak niet over na te denken wat het zou kunnen zijn. Het is een portret. En van portretten zijn er zo veel. Het lijkt heel gewoon, minder uniek. Maar aan de andere kant, als ik daar voor zo'n gigantosch schilderij sta, denk ik soms weer het tegeovergestelde. Dan wil ik van alles weten. En vraag ik me ook een heleboel dingen af. En zie je dat toch ieder schilderij iets unieks heeft. Toch, zijn er dan maar een klein aantal werken dat echt mijn aandacht trekt. Zo was ik bijvoorbeeld erg onder de indruk van het bronzen beeld 'Madame Récamier' van René Magritte. Te zien is een doodskist die op een sofa 'poseert'. Het beeld parafraseert het beroemde portret van Juliette Récamier, door Jacques Louis David.
's Middags zijn we doorgereden naar een plaatsje net buiten Antwerpen, waar we de Verbeke Foundation bezochten. Al op de parkeerplaats hing er een rare sfeer. Je moest door een soort container naar binnen lopen. Daar had je al meteen een kunstwerk bij de balie staan waar ik stiekem een beetje onpasselijk van werd. Het was iets dat redelijk onverklaarbaar was. Het had iets menselijks, maar ook iets dierlijks. Maar ik vond het er naar uit zien, en heb bewust het bijbehorende bordje niet gelezen, omdat ik niet wilde weten wat het was. Als je verder doorliep, zag je een stellage staan, waar allemaal kisten aanzaten, die heftig door elkaar gerammeld werden. Ik kon niet goed plaatsen wat het inhield, maar het zag er wel erg interessant uit. Toen ik doorliep, zag ik een varkensskelet van ijzerdraad, maar het had echte varkenspoten en gezicht, of neus. Weet het niet meer zeker, heb me vrij snel weer omgedraaid. Toen ik weer verder doorliep, kwam ik in een ruimte waar je wat kon drinken. Ben daar gaan zitten met een klasgenootje. Vanaf mijn stoel kon ik wat verderop in de ruimte werken zien, die eruit zagen als opgezette kippen. We liepen wat dichterbij, en toen bleek dat het kippen waren met een soort van hagedissenhoofd. En andersom was het ook, een soort van hagedis met een kippenkop. Om eerlijk te zijn, vond ik het vreselijk. Ik vond het idee bijvoorbeeld wel heel gaaf, maar dat het met echte dieren gedaan werd, ging mij toch te ver. Ik werd er heel onpasselijk van, en durfde eigenlijk niet meer verder te kijken in het museum, omdat ik bang was dat iets zou tegenkomen dat nog veel erger zou zijn. Ik hoorde namelijk ook dat er een koe zou hebben gelegen die al jaren dood zou zijn. Dus ik durfde bijna geen stap meer te zetten. En dat vond ik heel jammer eigenlijk, want er waren wel een paar dingen die ik heel interessant vond. Maar doordat ik al zo geschokeerd was, kon ik daar helemaal niet meer van genieten. Toch ben ik een stukje verder gelopen, en nog wat leuke dingen gezien. Ik zou het wel uit willen leggen, maar dat heb ik al geprobeerd bij sommige mensen, en die konden er zich geen enkele voorstelling van maken. Dus ik probeer het maar niet meer. Maar er waren ieder geval allemaal soorten uitvindingen. Ik weet niet waar ze voor dienden (als ze al een specifieke functie hadden), maar ze hadden allemaal hele gave effecten.
Ondanks toch een paar interessante dingen gezien te hebben, weet ik vrij zeker dat ik daar nooit meer naar toe ga.
Het was een ontzettend mooi gebouw. Erg groot en indrukwekkend, was al van veraf te zien. Toen we naar binnen liepen, kwamen we al in een waanzinnig grote, en vooral mooie hal, waar ontezettend grote schilderijen aan de muren hingen. Je kon een verdieping hoger op een balkon staan waar je ze van dichterbij kon bekijken, aangezien ze vrij hoog hingen.
In het museum was heel veel oude kunst te bewonderen. Er hingen werkelijk ontzettend veel prachtige dingen. Te veel om in één keer te bekijken. Je moet er eigenlijk ook een paar keer geweest zijn, want er komen ontzettend veel indrukken op je af. En als je een paar gangen doorgelopen hebt, kan het als zijn dat je al vol zit.
Over het algemeen heb ik niet erg veel met oude kunsten. Voor mij lijken portretten van een paar honderd jaar geleden niet veel te zeggen. Wat je ziet is vaak ook wat het is. Je hoeft er vaak niet over na te denken wat het zou kunnen zijn. Het is een portret. En van portretten zijn er zo veel. Het lijkt heel gewoon, minder uniek. Maar aan de andere kant, als ik daar voor zo'n gigantosch schilderij sta, denk ik soms weer het tegeovergestelde. Dan wil ik van alles weten. En vraag ik me ook een heleboel dingen af. En zie je dat toch ieder schilderij iets unieks heeft. Toch, zijn er dan maar een klein aantal werken dat echt mijn aandacht trekt. Zo was ik bijvoorbeeld erg onder de indruk van het bronzen beeld 'Madame Récamier' van René Magritte. Te zien is een doodskist die op een sofa 'poseert'. Het beeld parafraseert het beroemde portret van Juliette Récamier, door Jacques Louis David.
's Middags zijn we doorgereden naar een plaatsje net buiten Antwerpen, waar we de Verbeke Foundation bezochten. Al op de parkeerplaats hing er een rare sfeer. Je moest door een soort container naar binnen lopen. Daar had je al meteen een kunstwerk bij de balie staan waar ik stiekem een beetje onpasselijk van werd. Het was iets dat redelijk onverklaarbaar was. Het had iets menselijks, maar ook iets dierlijks. Maar ik vond het er naar uit zien, en heb bewust het bijbehorende bordje niet gelezen, omdat ik niet wilde weten wat het was. Als je verder doorliep, zag je een stellage staan, waar allemaal kisten aanzaten, die heftig door elkaar gerammeld werden. Ik kon niet goed plaatsen wat het inhield, maar het zag er wel erg interessant uit. Toen ik doorliep, zag ik een varkensskelet van ijzerdraad, maar het had echte varkenspoten en gezicht, of neus. Weet het niet meer zeker, heb me vrij snel weer omgedraaid. Toen ik weer verder doorliep, kwam ik in een ruimte waar je wat kon drinken. Ben daar gaan zitten met een klasgenootje. Vanaf mijn stoel kon ik wat verderop in de ruimte werken zien, die eruit zagen als opgezette kippen. We liepen wat dichterbij, en toen bleek dat het kippen waren met een soort van hagedissenhoofd. En andersom was het ook, een soort van hagedis met een kippenkop. Om eerlijk te zijn, vond ik het vreselijk. Ik vond het idee bijvoorbeeld wel heel gaaf, maar dat het met echte dieren gedaan werd, ging mij toch te ver. Ik werd er heel onpasselijk van, en durfde eigenlijk niet meer verder te kijken in het museum, omdat ik bang was dat iets zou tegenkomen dat nog veel erger zou zijn. Ik hoorde namelijk ook dat er een koe zou hebben gelegen die al jaren dood zou zijn. Dus ik durfde bijna geen stap meer te zetten. En dat vond ik heel jammer eigenlijk, want er waren wel een paar dingen die ik heel interessant vond. Maar doordat ik al zo geschokeerd was, kon ik daar helemaal niet meer van genieten. Toch ben ik een stukje verder gelopen, en nog wat leuke dingen gezien. Ik zou het wel uit willen leggen, maar dat heb ik al geprobeerd bij sommige mensen, en die konden er zich geen enkele voorstelling van maken. Dus ik probeer het maar niet meer. Maar er waren ieder geval allemaal soorten uitvindingen. Ik weet niet waar ze voor dienden (als ze al een specifieke functie hadden), maar ze hadden allemaal hele gave effecten.
Ondanks toch een paar interessante dingen gezien te hebben, weet ik vrij zeker dat ik daar nooit meer naar toe ga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten