Straat...

Met het project van de straat loopt t wat moeizaam. We hebben naar mijn mening goed onderzoek gedaan, dat ging allemaal redelijk goed. Maar nu we moeten beginnen aan een concept verloopt de communicatie niet helemaal soepel. We zijn nog maar met zn drieeen, en een groepsgenoot wist nog niet of ze zelf iets wilde maken of in groepsverband. 

Twee dagen geleden toch over een idee gesproken die ik had, en we waren t allemaal over eens dat we dat wilde gaan doen. Maar gister toch ineens een mail gekregen dat mijn groepsgenoot er eigenlijk toch niet achter stond, en besloot om alleen te gaan werken. 

Nu loopt de communicatie tussen mij en de andere groepsgenoot ook niet helemaal vlot, krijg niet heel veel feedback, dus heb nu besloten om het alleen te gaan doen.

Ik baal er wel erg van, want we krijgen als het goed is ook punten voor de samenwerking binnen het groepje, en daar is nu dus niet veel meer van over, dus misschien krijg ik daar wel puntenaftrek voor. Waar ik dus erg van baal, omdat ik naar mijn mening wel mijn best heb gedaan samen te werken, en om afspraken te maken, maar de feedback ontbreekt een beetje.

Goed, ik trek nu mijn eigen plan, en ga zelf een concept bedenken. T thema dat ik heb is de verborgen problematiek. In onze straat zijn veel huizen heel netjes, de tuinen goed bijgehouden, geen rotzooi op straat. Als je bij de huizen naar binnen kijkt, zie je vaak ook een strakke inrichting. Weinig versierseltjes, alles heel strak en weinig spullen. Voor de ramen staan vaak ook bijvoorbeeld twee vazen oid, heel symetrisch naast elkaar. 

Het lijkt allemaal een beetje te mooi om waar te zijn. T lijkt bijna of er dingen verborgen worden gehouden. Alsof mensen de schijn op houden.

Als eerste idee waar ik met mn groepje aanvankelijk aan zou gaan werken, was dat we bij iedereen in de straat aan zouden bellen en dan proberen te regelen dat we mensen mochten filmen bij een bepaalde bezigheid op een dag. Bijvoorbeeld een aantal vrouwen die 's ochtends hun kinderen naar school brengen.

Dan zouden we het zo filmen en in de montage zo vormgeven, dat je in het begin van de film het gevoel hebt dat je in een hele leuke buurt zit, leuke mensen, gezellig. Maar dat je aan het eind van de film gek word van de eentonigheid. 

Nu wil ik wel hetzelfde thema voortzetten, maar ik moet de vormgeving aan gaan passen, zodat het voor mij haalbaar wordt. Want voor wat we dus eerst wilden doen, heb je eigenlijk wel een groepje nodig om t te realiseren. In ieder geval binnen de tijd die we nog hebben. 

Nu moet ik dat nu dus eerst gaan bedenken..